Siatkarskie gry i zabawy

Piłka siatkowa wymaga stosowania wielu ćwiczeń, których efekt prowadzi do wzrostu umiejętności zarówno technicznych jak i taktycznych. Nie bez znaczenia są także warunki fizyczne oraz psychika zawodników. W niektórych szkołach (z różnych powodów) siatkówka często staje się monotonna ze względu na zbyt małą różnorodność. Zadaniem nauczyciela/trenera powinien być optymalny i różnorodny dobór ćwiczeń, by zawodnicy mieli jak najczęstszy kontakt z piłką.     

Wśród pozytywnych efektów stosowania gier uproszczonych należy wymienić między innymi: stopniowe nauczania elementów taktyki indywidualnej i zespołowej, stopniowe nauczanie przepisów gry, uświadomienie potrzeby stosowania poprawnej techniki, co skłania do aktywniejszego udziału w procesie nauczania, zaangażowanie emocjonalne podczas rywalizacji o punkty.

Wybrane ćwiczenia techniczne oraz gry małe w nauczaniu siatkówki

Odbicie piłki sposobem górnym

• Jeden z partnerów porusza się na małej przestrzeni, drugi podaje piłkę kozłem w lewą lub w prawą stronę do partnera, który ma dojść do piłki krokiem dostawnym i odbić ją dokładnie do podającego.


• Dwie osoby ustawione naprzeciw siebie po przeciwnych stronach siatki. Po podaniu piłki przez siatkę ćwiczący siada na parkiecie i wstaje, z kolei partner odbija piłkę raz nad sobą i podaje ją z powrotem przez siatkę, po czy również siada na parkiecie. Ćwiczenie można dowolnie modyfikować wprowadzając przysiady, pompki, przewroty w przód/tył, obrót o 360 stopni, itp.


• Ćwiczący ustawiają się w parach w odległości 2 m od siatki. Odbicie sposobem górnym nad sobą i podanie przez siatkę partnerowi, po podaniu duży krok w tył, współćwiczący odbija piłkę nad sobą i podaje ją z powrotem partnerowi wykonując duży krok w tył. Dwójka, która upuści piłkę odpada. Zwycięża para, która odbijając piłkę znajdzie się w jak najdalszej odległości od siatki.


• Trzech ćwiczących stoi w rzędzie, czwarty w odległości 3 m od siatki. Jeden z ćwiczących zagrywa piłkę do czwartego, obiega go i wraca na swoje miejsce. Podobnie ćwiczą następni.


• Jak wyżej. Czwarty odbija piłkę na wprost, pierwszy ćwiczący przesuwa się krokiem dostawnym w lewo, odbija piłkę do stojącego przy siatce, obiega go i wraca na swoje miejsce.


• Ćwiczący w dwóch rzędach na wprost siebie. Odbicia piłki sposobem dolnym ze zmianą miejsca. Powrót na koniec rzędu własnego lub przebiegnięcie na koniec przeciwnego rzędu.


• Trzech ćwiczących ustawionych w jednej linii, podania piłki do środkowego, który wystawia ją do tyłu i wykonuje zwrot o 180 stopni, stojąc twarzą do podającego piłkę.


• Jak wyżej. Pierwszy zawodnik podaje piłkę do środkowego, ten oddaje piłkę pierwszemu i robi zwrot o 180 st. Pierwszy przerzuca piłkę wysokim łukiem do trzeciego, ten podaje piłkę do środkowego i zajmuje miejsce tego, od którego piłkę otrzymał.


• Ćwiczenie w parach. Jeden podaje niedokładnie, drugi porusza się w postawie niskiej i stara się przyjąć sposobem górnym każdą piłkę i oddać ją dokładnie partnerowi.


• Odbicia piłki nad sobą w marszu.


• Odbicia piłki o ścianę ze zwiększeniem i zmniejszeniem odległości.


• Indywidualne odbijanie piłki sposobem górnym z przejściem z pozycji stojącej do leżenia tyłem i powrót do pozycji stojącej.

Odbicia sposobem dolnym

• W większości są to te same ćwiczenia co przy doskonaleniu odbić sposobem górnym a ponadto:


• Zawodnicy ustawiają się 3-4 m od drugiego, który rzuca piłkę (łatwiejszą/trudniejszą w zależności od umiejętności ćwiczących). Po odbiciu piłki następuje przetoczenie przez bark lub pad.  


• Ćwiczenie w dwójkach. Jeden z własnego podrzutu wykonuje plasowanie piłki, drugi po dojściu do piłki, wykonuje przyjęcie z podaniem do plasującego.


• Dwóch ćwiczących stojących obok siebie odbija piłkę sposobem dolnym pod kątem od ściany.

Zagrywka

• Ustawienie twarzą do ściany, ćwiczący trzyma piłkę na wyprostowanej ręce na wysokości głowy, ręka uderzająca przygotowana, podrzuca piłkę w górę, a następnie przytrzymuje piłkę w najwyższym punkcie.


• Ćwiczenie w parach. Zawodnicy stają w odległości 6 m od siebie, uderzenie piłki dłonią w podłogę, by po jednym koźle dotarła do partnera.


• Jak wyżej. Uderzenie piłki nad siatką.


• Dwóch zawodników stoi w odległości 6 m od ściany. Podrzut piłki i po wykonaniu zamachu ręką, lekkie uderzenie piłki w najwyższym, dosiężnym punkcie, zwartą dłonią o luźnym nadgarstku.


• Ustawienie w rzędach wzdłuż linii końcowej, kolejno każdy wykonuje zagrywkę z pola  zagrywki.


• Zagrywka w konkretną strefę boiska.


• Jak wyżej do stojących po przeciwnej stronie siatki ćwiczących.

Blok

• Podawanie piłki w dwójkach w wyskoku z rąk do rąk nad siatką.


• Ćwiczenie w parach. Jeden podrzuca piłkę nad siatką w górę, następnie obaj wyskakują w górę i starają się przepchnąć piłkę na stronę przeciwnika.


• Ustawienie parami na wprost siatki, odległość między ćwiczącymi 1 - 1,5m, na  sygnał dojście do siebie i wykonanie podwójnego bloku.


• Ustawienie  trójkami na wprost siatki, na sygnał dojście do środkowego i wykonanie trój bloku.

Atak

• Zbicie piłki z miejsca o ścianę. Ćwiczący uderza piłkę tak, aby odbiła się pod kątem od podłoża, ściany i wróciła do ćwiczącego.


• Zbicia piłki o podłoże po podrzucie przez partnera.


• Jak wyżej po własnym podrzucie.


• Ustawienie w dwójkach po obu stronach siatki, ćwiczący z własnego podrzutu wykonuje zbicie piłki o podłoże tak, aby po odbiciu się od ziemi przeszła ponad siatką.


• Zbicie piłki przez siatkę z miejsca, ćwiczący podrzuca piłkę i zbija ją na stronę przeciwną (przy obniżonej siatce).


• Jak wyżej w określoną strefę boiska.


• Ćwiczenie w parach. Atakujący zbija piłkę podrzuconą przez kolegę w wyskoku, w kierunku ściany.


• Zbicie piłki w wyskoku  z wystawy kolegi ze strefy IV, II i III.


• Zbicie pięciu kolejnych piłek podrzuconych przez kolegę, wystawiający stoi przed siatką z przygotowanymi piłkami, atakujący wykonuje możliwie szybko pięć kolejnych zbić piłki, którą podrzuca mu partner.

Gry 1x1

• Boisko o wymiarach 3x3m. Po zagrywce gramy na jedno odbicie sposobem dolnym. Zaletami tej gry jest duża ciągłość, doskonalenie przemieszczania się przed przyjęciem piłki, doskonalenie odbicia dolnego w warunkach prostej gry.


• Po zagrywce gramy na dwa odbicia.


• Jak wyżej ze wspólnym rozgrywającym.


• Ćwiczenia możemy modyfikować dodając przykładowo obowiązek drugiego odbicia plasem/zbiciem.

Gry 2x2

• Wymiary boiska 3x4,5 m lub 3x6. Po zagrywce przyjęcie piłki sposobem dolnym, dwa kolejne odbicia sposobem górnym. Możliwość licznych modyfikacji.


• Jak wyżej. Wystawiający poza wystawą skacze jeszcze do bloku. Po każdej akcji zmiana miejsc w swojej drużynie.


• W momencie zagrywki na boisku znajduje się tylko jeden gracz, drugi wbiega na boisko, by wykonać drugie odbicie, dalej gra toczy się normalnie. Zaletą takiej gry jest to, że przyjmujący bierze pełną odpowiedzialność za jej prawidłowe wykonanie a partner zawsze wystawia piłkę w ruchu.

Gry 3x3

• Wymiary boiska 4,5x7m. Po zagrywce konieczność trzech odbić sposobem górnym.


• Jak wyżej. Konieczność trzech odbić w tym pierwsze sposobem dolnym, natomiast trzecie przez siatkę w wyskoku. Możliwość licznych modyfikacji.


• Jak wyżej. Wystawiający poza wystawieniem skacze do bloku. Wystawa w przód i w tył (dwóch atakujących). Po każdej akcji zmiana miejsc w swojej drużynie.


• Jak wyżej. Do bloku skacze wystawiający i zawodnik ataku. Zawodnik obrony przyjmuje i nagrywa piłkę do wystawy. Po każdej akcji zmiana miejsc w swojej drużynie.

Gra 4x4

• Wymiary boiska 9x6m. Przyjęcie sposobem dolnym, przebicie na stronę przeciwną plasem, kiwnięciem lub atakiem na przeciwnika. Wejście „czwartego” z prawej strony. Blok pojedynczy lub podwójny, co 3 min. zmiana zawodników atakujących (tak, aby zawodnik grał na każdej pozycji). Możliwość modyfikacji (wejście „czwartego” ze środka/z lewej strony boiska.

Grę czwórkami stosujemy na boiskach:

• 7x9m – jeżeli chcemy preferować grę w obronie


• 9x7m – jeżeli chcemy preferować grę w ataku

Gra 6 x 6 z użyciem dwóch piłek

• Gra toczy się według obowiązujących przepisów. Trener z boku boiska czeka z przygotowaną piłką. Drużyna żeby zdobyć punkt musi wygrać dwie kolejno następujące po sobie akcje. Po starcie piłki z pierwszej akcji trener natychmiast dorzuca drugą do boiska. Punkt zdobywa się po wygraniu dwóch piłek, niezależnie po czyjej stronie była zagrywka. Zmiana zagrywki następuje, gdy wynik jest remisowy po dwóch akcjach lub gdy nastąpi błąd serwisowy.

Oczywiście to tylko część ćwiczeń. W wymyślaniu innych/nowych na dobrą sprawę ogranicza nas tylko i wyłącznie własna wyobraźnia. Zachęcam więc do łamania znanych nam schematów. Monotonia to pierwszy grzech siatkówki.